Sempre mentín as túas costas
enmarañando a nosa confianza,
e un día tan negro como o de hoxe
dixestes para.
E eu que nunca pensei
que a soidade fora divertida
aceptei ,
e xoguei con ela nas dedas dos pés
(in)movilizando calquer ataquei fortuito
E acertei ,
con tacóns e tupé
para así levarche a contraria
dalgunha forma máis ilicita.
E simular unha felicidade tinta de setenta grados
en base de cristal ,
para dar así morte a noite.
No hay comentarios:
Publicar un comentario